NO'AM
No’am to podróż w stronę życia, w której świadomość śmierci i przemijania pogłębia nasze rozumienie rzeczywistości. Ten projekt nie mógł powstać ani wcześniej, ani później. Jest efektem kilkunastoletniej wędrówki, w której Grzegorz Wełnicki, po śmierci bliskiej osoby, poszukuje odpowiedzi na egzystencjalne pytania dotyczące istoty naszego istnienia. Wybrane prace pokazane na tej wystawie pochodzą z projektów, w których śmierć spotyka się z życiem. W cyklu Eternal autor przygląda się rytuałom pogrzebowym w Varanasi, w których unicestwienie ciała poprzez spalenie dokonane przez ludzi wykluczonych i ostateczne zanurzenie prochów w wodach Gangesu ma prowadzić do wiecznego spokoju i wyzwolenia duszy z cyklu narodzin i śmierci. W kolejnej pracy zatytułowanej US autor dostrzega napięcie i polaryzację, jaka powstaje pomiędzy nieuchronnością śmierci i destrukcją ciała a imperatywem przetrwania i możliwościami, jakie niesie ze sobą inżynieria biomedyczna. Renesansowe obrazy ciała przywołują motto Mortui vivos docent (Tu zmarli uczą żywych), przesłania widniejącego u wejścia do prosektoriów i laboratoriów anatomicznych, które w bezkompromisowości kolejnych faz cyklu istnienia dostrzega źródło wiedzy i rozwoju. Obrazy domykające projekt No’am i konstruujące jego ostateczną formę to poetyckie, przepełnione emocjami portrety osób, które świadomie dotknęły granicy między życiem a śmiercią za sprawą choroby, wypadku, wojny.
No’am to wielowątkowa, autobiograficzna historia opowiedziana z uważnością, w której widz odkrywa swoje własne połączenia i narracje, towarzysząc osobistej historii autora. Podążając za myślą Sartre’a, która otwiera tę wystawę, człowiek jest zawsze w procesie stawania się, nigdy nie jest w pełni zdefiniowany.
Percepcyjnym i emocjonalnym kluczem do tej wystawy jest refleksja nad istotą obecności, rozumianej jako nieustanny proces transformacji.
Ewa Ciechanowska
NO'AM
No’am is a journey towards life, where the awareness of death and transience deepens our understanding of reality. This project could neither have been created earlier nor later. It is the result of over a decade-long journey in which Grzegorz Wełnicki, after the death of a close person, searches for answers to existential questions concerning the essence of our existence. The selected works shown in this exhibition come from projects where death meets life.
In the Eternal series, the author examines funeral rituals in Varanasi, where the annihilation of the body through cremation performed by the outcasts and the final immersion of the ashes in the waters of the Ganges is believed to lead to eternal peace and the liberation of the soul from the cycle of birth and death. In another work titled US, the author perceives the tension and polarization that arises between the inevitability of death and the destruction of the body and the imperative of survival and the possibilities offered by biomedical engineering. Renaissance images of the body evoke the motto Mortui vivos docent (The dead teach the living), a message seen at the entrances to morgues and anatomical laboratories, which in the uncompromising phases of the cycle of existence, sees the source of knowledge and development.
The images that close the No’am project and construct its final form are poetic, emotion-filled portraits of people who have consciously touched the boundary between life and death due to illness, accident, or war.
No’am is a multi-threaded, autobiographical story told with mindfulness, where the viewer discovers their own connections and narratives, accompanying the author’s personal story. Following Sartre’s thought, which opens this exhibition, man is always in the process of becoming, never fully defined. The perceptual and emotional key to this exhibition is a reflection on the essence of presence, understood as a continuous process of transformation.
Ewa Ciechanowska
Grzegorz Wełnicki
15.06 - 06.09
